| admin | Date: NEDELJA, 2011-08-07, 2:10 PM | Message # 1 |
|
Generalissimo
Group: Administrators
PORUKA: 1384
Awards: 0
Reputation: 0
Status: Offline
| Potiskivanje i zanemarivanje ćirilice
Ćirilica je pismo srpskog jezika.
Ćirilicom je napisana najstarija srpska knjiga Miroslavljevo jevanđelje.
Ćirilicom je pisao prvi srpski pisac Sveti Sava.
Ćirilicom je napisan najveći i glavni deo kulturne i umetničke baštine srpskog naroda.
Srpsku ćirilicu je uredio i prilagodio srpskom jeziku otac novije srpske kulture i književnosti Vuk Stefanović Karadžić.
Ćirilica je sada postala sporedno srpsko pismo, zanemareno i potisnuto do same ivice nestanka.
Srpski pisci i srpska nauka o jeziku jasno i nedvosmisleno izjavljuju da ćirilicu treba vratiti u punu upotrebu u Srbiji, bez bilo kakvih zakonskih i drugih ograničenja i uslovljavanja.
.
Ustavni i zakonski okviri upotrebe ćirilice
Zapuštenost srpskog jezika i ćirilice najbolje kazuje da srpski jezik i ćirilicu nisu štitili lingvisti ni političari.
Ustav Republike Srbije izričito ističe (čl. 10) da je u Srbiji u službenoj upotrebi srpski jezik i ćirilica. Ali Zakon o upotrebi srpskog jezika i ćirilice suzio je ustavnu odredbu i propisuje da su srpski jezik i ćirilica obavezni samo u službenoj upotrebi, tj. samo u državnim ustanovama, kao da srpski jezik i ćirilica žive samo u tim ustanovama. Time je grubo izigrana ustavna odredba Ustava Republike Srbije.
Time su srpski jezik i ćirilica u svojoj rođenoj zemlji zatvoreni u geto državnih ustanova i kancelarija. Međutim, jezik i pismo ne žive tamo, u tim državnim ustanovama i kancelarijama, nego u životu, na ulici i na trgovima, u selima i gradovima, u trgovini i svim drugim oblicima javnoga i kulturnog života, tj. u javnosti, baš u onoj javnoj upotrebi i javnosti koja je, začudo, izuzeta od ustavne odredbe o zaštiti srpskog jezika i ćirilice.
Jezička tribina udruženja književnika Srbije upućuje zahtev nadležnim organima Republike Srbije da se što pre donese novi zakon o upotrebi srpskog jezika i ćirilice.
Jezik se ne može deliti na službeni i na javni jezik. On je jedan i nama jedini, u službenoj i javnoj upotrebi podjednako.
Ćirilica se ne može deliti na službenu i na javnu ćirilicu. Ćirilica je jedna i jedina, takođe u službenoj i u javnoj upotrebi podjednako.
Srpski pisci okupljeni u Udruženju književnika Srbije i srpska nauka o jeziku zahtevaju da se zakonska zaštita srpskog jezika i ćirilice ne svodi samo na ograničenu, službenu upotrebu, nego i na celovitu, javnu upotrebu srpskog jezika i pisma, na područje gde srpski jezik i srpsko pismo jedino mogu da postoje i žive.
|
| |
| |
